Een studieschuld ga je gemakkelijk aan. De rente is laag of 0%. Je mag er 15 of 35 jaar over doen om hem af te lossen en wanneer je niet voldoende inkomen hebt hoef je zelfs helemaal niet af te lossen. Niet zo gek ook dat er naast mezelf meer dan 413.000 mensen een studieschuld hebben. Samen hebben we maarliefst 19,3 miljard euro schuld openstaan.
Het voelt van te voren als een fijne gedachte dat ik 15 jaar over het aflossen van een lening mag doen. Maar wanneer je er mee begint heb je het gevoel dat er maar geen einde aan komt. Daarom ben ik direct begonnen met het versneld aflossen. Ik wil zo snel mogelijk van mijn studieschuld af zijn zodat ik de ballast niet meer maandelijks hoef mee te nemen.
Een schuld achtervolgt je iedere maand
Ik heb het geluk gehad dat ik nog studiefinanciering kreeg waardoor mijn schuld vooral in de laatste jaren van mijn studie is ontstaan. Uiteindelijk heb ik ruim € 7.000,- bij elkaar geleend. Vooral voor de dagelijkse dingen: boodschappen, biertje in de kroeg, je kent het wel. Geen noemenswaardige dingen waar nu een prijskaartje van € 7.000 aanhangt. Dat was wel even slikken toen ik eindelijk afgestudeerd was en ik mijn maandelijkse lening stopzette.
De eerste twee jaar na mijn afstuderen hoefde ik nog niet te beginnen met terugbetalen. In deze tijd waren Sanne en ik flink aan het sparen voor onze huidige koopwoning dus dat kwam niet verkeerd uit. Ik was de schuld al weer bijna vergeten toen we onze financiën bespraken met onze hypotheekadviseur. De eerste kronkel in m’n buik. Dat moet ik nog allemaal terug gaan betalen. Hoe lang zal dat wel niet duren? En hoe ga ik dat volhouden?
Beginnen met aflossen
Op 1 januari 2019 was het zover. Ik moest beginnen met aflossen. Het termijnbedrag werd vastgesteld op € 45,-. Nog 13 jaar (!) en ik was van mijn studieschuld af. Ik wilde niet zo lang wachten. Eerder schreef ik al over het stellen van financiële doelen en ook voor het aflossen van mijn studieschuld stelde ik financiële doelen.
Naast het verplichte bedrag zette ik iedere maand € 100,- extra opzij. Sanne en ik maken naar rato van inkomen een bepaald bedrag over naar onze en/of rekening. Een gedeelte van dat bedrag zette ik maandelijks op mijn spaarrekening om op 1 januari 2020 € 1.500,- extra af te kunnen lossen. Een goed begin van het jaar!
Maar ik wilde meer en sneller. In de loop van 2020 besloot ik dat er wel een tandje bij kon. Van de € 300,- die ik overhoud na onze gezamenlijke uitgaven zette ik nu € 175,- extra opzij. Naast de € 50,- die sowieso iedere maand al wordt afgeschreven door DUO. Omdat ik ook nog iedere maand geld opzij zet om eens in de zoveel tijd een strippenkaart voor de squash te kopen, blijft er voor mij nu iedere maand € 50,- over om dingen voor mezelf te kopen.
Dat lijkt weinig maar omdat ik minimalisme heb omarmt heb ik ook maar weinig nodig. Zo koop ik weinig tot geen kleding, laat ik ‘leuke hebbedingetjes’ liggen en spaar ik wanneer ik iets echt graag wil hebben. Wanneer ik moeite heb gedaan om het geld bij elkaar te krijgen om iets voor mezelf te kopen geniet ik er nog extra veel van!
Weer terug naar mijn studieschuld. Op 1 januari 2021 zal ik € 1.900,- extra aflossen. En dan blijft er nog ongeveer € 2.475,- over. Als ik op de huidige voet door ga ben ik op 1 december 2021 van mijn studieschuld verlost! Yes! Hier kijk ik zo naar uit. Geen maandelijkse automatisch incasso meer en dat vervelende stemmetje in je achterhoofd met het bedrag van je studieschuld. Maar schuldenvrij!
Of beter gezegd slechte schulden vrij. Je hebt ook zoiets als goede schulden waarbij je geld steekt in dingen die uiteindelijk meer zouden moeten opleveren. Denk hierbij aan een hypotheek bijvoorbeeld. Maar voor mij nooit meer slechte schulden!
Wat doet een schuld met mij?
Een schuld achtervolgt je iedere maand. Wanneer je zoals ik iedere maand een stukje aflost zie je deze incasso iedere maand letterlijk weer voorbij komen. En dat geeft toch elke keer weer een vervelend gevoel. Zonder dat je het doorhebt gaat er een stukje van jouw inkomen direct door naar de schuldeiser. Geld dat je hebt verdiend met jouw tijd en jouw energie.
Ook wanneer je niet iedere maand aflost kan een schuld je achtervolgen en bezighouden. Je kunt namelijk iedere maand na payday bepalen of je de schuld of een deel wilt aflossen. Keuzes die energie en tijd kosten om over na te denken. Tijd en energie die je voor veel leukere dingen had kunnen inzetten.
Ik heb het geluk gehad dat mijn schuld nog relatief klein en te overzien was. Ook wanneer je een grotere schuld hebt kun je toch aan de slag. Je kunt bijvoorbeeld je schuld voor jezelf in kleinere delen opdelen. Je richt je eerst op bijvoorbeeld € 5.000,- en maakt hiervoor een plan. Of als je meerdere schulden hebt, bekijkt je welke je het eerst kan aflossen en start je daarmee. Wanneer je dit bedrag hebt afgelost maak je weer een plan om weer een deel (versneld) af te gaan lossen.
Heb jij ook een schuld waar je al jaren tegenaan hikt? En hoe heb jij deze dan uiteindelijk (versneld) af kunnen lossen?
En nu vooruit kijken
Ik heb de afgelopen maanden geleerd dat ik maar met weinig eigen geld tevreden kan zijn en ik niet veel spullen nodig heb. Nu het einde van mijn studieschuld in zicht komt, ben ik me aan het oriënteren op wat ik kan doen met die ‘vrijgekomen’ maandelijkse € 225,-. Heb jij de ultieme investeringstip? En wat heb jij gedaan na het aflossen van je studieschuld of andere schuld?
Jurre
Laatste berichten van Jurre (toon alles)
- Terugblik en vooruitkijken: mijn woord van het jaar 2024 - 31 december 2023
- Een gelukkige moestuin: 3 redenen - 22 oktober 2023
- Minder ruis meer gevoel - 24 september 2023
Charlotte
Hi Jurre,
Ik herken heel erg wat je schrijft, dat schulden echte energiezuigers zijn. Dat merkte ik al vroeg en ben daarom de dag na mijn studie begonnen met aflossen, in plaats van met wachten tot ik het terug moest gaan betalen. Met grote veranderingen in mijn uitgaven patroon heb ik uiteindelijk mijn flinke studieschuld (45k) in een kleine 2 jaar te kunnen aflossen. Het was een fijn moment, om vorig jaar tijdens de tweede lockdown, dit te mogen vieren. Inmiddels gaat het geld wat voorheen naar mijn studieschuld ging, naar een spaarrekening (om mijn buffer weer op te bouwen) en beleggingen. Ik focus nu vooral op die buffer, want dit is voor mij de basis. Naarmate mijn buffer groeit (ik wil 12 maanden aan vaste lasten op de bank hebben), zal mijn inleg hiervoor afnemen en mijn inleg voor beleggen stijgen.
Ik zie een studieschuld niet per see als een slechte schuld. Zoals je het omschrijft, er zijn schulden wat je uiteindelijk als het goed is meer oplevert. Dat doet het zeker, want zonder mijn studie zou ik mijn huidige werk waarschijnlijk niet kunnen doen en hierdoor verdien ik minder dan zonder mijn studie. Ik ben ook van mening dat de studie die ik heb gedaan (die langer duurde dan een reguliere studie) en het feit dat ik tijdens mijn studie mij heb kunnen focussen op extra stages/werk- of studiegerelateerde activiteiten met behulp van die lening (zodat ik mij niet hoefde te focussen op alleen werken om rond te komen), ook daadwerkelijk (deels) toegevoegde waarde heeft gehad in de competitieve ratrace naar een baan. Overigens betekent het niet dat ik tevreden ben dat deze ratrace überhaupt bestaat, en ik veel dingen liever anders zou zien (maar het zou naïef zijn als ik zeg dat ik en vele anderen daar niet stiekem toch aan mee doen). Daarbij heb ik echt veel te veel geleend, veel meer dan ik nodig had. Hierdoor had ik wel een grote ‘buffer’ tijdens mijn studietijd, maar netto gezien sta je dan nog steeds flink in de min. Mijn schuld had makkelijk de helft kunnen zijn, wellicht zelfs nog minder, want ik werkte ook tijdens mijn studietijd met bijbaantjes waar ik best een deel van mijn huur had kunnen betalen. Ik heb best luxe geleefd tijdens mijn studietijd, zeker luxer dan ik nu leef. Het aflossen heeft mij echt leren omgaan met geld, en dat was hard nodig.
Die tip van in kleine stukjes opbreken heb ik ook gedaan, en werkt echt goed. Stapjes van 5000 en elke 25%. Deze ook soms gevierd met iets kleins (taartje, uiteten). Ik keek natuurlijk naar een flinke berg, waarvan ik van tevoren had ingeschat zo’n 3-4 jaar mee bezig te zijn. Maar als het balletje eenmaal gaat rollen…. op mijn (vorige) werk kon ik af en toe wat extra uren maken en elke cent van vakantiegeld of de 13e maand ging ook naar het aflossen. Omdat ik niet alles had uitgegeven van mijn studieschuld, heb ik uiteindelijk mijn spaargeld ook ingezet (in kleine stapjes zodat ik niet ineens alles kwijt was). Dit voelde toch als geleend geld, dus echt voelen als spaargeld deed het niet meer. Dit betekent dat ik nu weinig spaargeld heb, maar ik heb een stabiele baan en ben nog steeds op financieel dieet dus ik heb er vertrouwen in dat zo weer opgebouwd te hebben.
Kick die laatste 2.5 duizend in the butt! Het gevoel wat je hebt als je dit hebt afgelost is onwerkelijk 🙂
Jurre
Hi Charlotte,
Wat een verhaal 🙂 Tof om te lezen hoe jij aan de slag bent gegaan met je studieschuld! En dat je de maandelijkse lasten nu overmaakt naar je spaarrekening en beleggingen. Je hebt helemaal gelijk dat een studieschuld niet altijd een slechte schuld hoeft te zijn. In mijn geval heb ik er biertjes en boodschappen van betaald. Terwijl ik prima ook nog had kunnen werken om die biertjes te bekostigen. Zoals jij het beschrijft heb je jouw studieschuld gebruikt om te investeren in jezelf. En als je bij een investering meer terug krijgt dan je erin stopt zit je altijd goed 🙂 Super leuk dat je jouw (kleine) overwinningen vierde. Ik ga nu ook alvast een taartje uitzoeken voor als mijn studieschuld volledig is afgelost.