De afgelopen weken bracht de zon een portie nieuwe energie met zich mee. Al mijn vrije uurtjes vulden zich met fijne activiteiten zoals wandelen, fietsen en skeeleren met een lekker muziekje in mijn oren. Ook de tuin was favoriet, met tuinieren, borrelen in de zon en spelen in het gras met onze dreumes. Ultiem genieten. Op zulke momenten voel ik me absoluut in het nu. Al mijn zintuigen staan aan om het moment in me op te nemen. Ik maak me niet druk om wat komen gaat en met het zakken van de zon sluit de dag zich af. Natuurlijk en ongedwongen.
‘s Avonds op de bank kijk ik terug op de dag. Tevreden en voldaan. Ik neem me voor vaker in het nu te zijn. Echt te genieten van wat er op dat moment is in plaats van met mijn aandacht overal tegelijk te zijn.
Alles wat ik heb is nu. En nu is alles goed.
Maar dan volgt een drukke werkweek en wordt de dreumes ziek. Nachten vullen zich met zorgen en troosten. Dagen vullen zich met werken, moederen en vele wasjes draaien. Na een aantal van deze dagen raakt de balans verstoord. Ik probeer voor het slapen gaan nog een momentje voor mezelf te pakken maar tijdens een favoriete serie ben ik bezig met hoeveel uur ik die nacht nog slapen kan. Bij een poging tot ontspannende douche bedenk ik me dat de was niet uitgehangen is. En ik voel frustratie wanneer ik nog wil stofzuigen maar de dreumes opnieuw huilend wakker wordt.
Wanneer ik vervolgens met een slapend meisje op mijn borst zit, word ik gedwongen te onthaasten. Ik voel haar warme koortsige lijfje tegen me aan en met haar ademhaling kalmeert de mijne ook. Ik pak het moment om een boek uit te lezen en voel me midden in hectiek kalm en tevreden.
Kinderen zijn er zo goed in. Echt in het nu zijn. Ergens zijn we het kwijt geraakt toen we ouder werden. Toen we ons zorgen gingen maken om de toekomst en grote keuzes moesten maken. Toen we ons schaamden voor iets wat we gedaan hadden en ons druk maakten om wat anderen van ons vinden.
Maar echt geluk, rust en tevredenheid, zit allemaal in het nu. Sanny van ‘Sanny zoekt geluk’ zei dit mooi: ‘In het nu heb je geen problemen. Je problemen gaan over wat was of over zorgen voor wat nog komt.’
Papa
Op dit moment precies één jaar geleden beleefden wij een intense en verdrietige tijd. Het waren de laatste dagen van het leven van mijn vader. We hebben samen gehuild, gelachen en zijn leven gevierd. Er was niks anders dat er toe deed dan samen in het moment zijn. Elk moment kon immers het laatste zijn. Als alles om je heen wegvalt en je teruggaat naar de basis, blijk je maar zo weinig nodig te hebben. Toen de paniek om wat ging komen was gaan liggen, was er ruimte voor warmte, liefde en verbondenheid.
Met deze herinnering in mijn hoofd ga ik deze week terug naar mijn basis. Neem ik de tijd en rust om echt te voelen hoe het met me gaat. Om het verdriet en gemis toe te laten. Maar ook om te genieten van de alledaagse dingen. Om trots en dankbaar te zijn voor alles wat ik heb.
Want alles wat ik heb is nu. En nu is alles goed.
Sanne
Laatste berichten van Sanne (toon alles)
- Hoe zorg je voor een gezonde relatie met spullen? - 7 april 2024
- Wat biedt minimalisme (jonge) kinderen? - 11 februari 2024
- Avontuur, mijn woord van het jaar 2023 - 24 december 2023